Апошняя кніга Івана Сіняўскага "Дзяцінства прэзідэнта" аказалася дзіцячай. Відавочна, яна патрапіла ў "Мастацкую літаратуру" пры ліквідаваньні "Юнацтва" (два выдавецтвы аб'ядналі). Адно з апавяданьняў ("На начлезе") мяне зацікавіла з двух прычынаў: па-першае, у ім апісана адна зь легендаў пра Юраўскія азёры (на беразе аднаго зь іх - Вялікага - ( Read more... )

( Read more... )

Калі прыйшлі немцы, на агульным сходзе жыхароў вёскі Бабін Лес дзеда Захара абралі старастам. Ён тады быў маладзейшы, чым я зараз, вось-вось павінна было стукнуць 50. Старэйшая дачка Захара Лена была на тым сходзе і апісала мне яго ў сваім лісьце. Людзі ў адзін голас казалі: "Давяраем Захарку! Галасуем за Андрэйчынага сына!" Землякі даверылі яму ( Read more... )

7 чэрвеня 1921 года ва ўзросьце 27 год Захар Андрэеў пабраўся шлюбам з жыхаркай вёскі Юр’ева Анастасіяй Антонаўнай Зарэмба. Так сьведчаць дакументы Юраўскай парафіі.

О дык сёлета маем юбілей таго вясельля! 90 гадоў таму.

Уяўляю, як ён выфранціўся ў дзень шлюбу. :)

Аднойчы, гэта было ў 70-х, маланка ўдарыла ў дом дзеда Захара. Відавочна прыцягнула тэлевізійная антэна. У Захаравай хаце ніколі не здымалі іконаў. Удар маланкі прыпаў на самую каштоўную, маляваную на дошцы, якая была ў куце вялікага пакоя. Ікона раскалолася на дзьве часткі і ўпала на падлогу. Але пажару не адбылося, хоць дыму было поўная хата. Той ( Read more... )

( Read more... )

Такога ўзроўню сялян, якія выпісвалі газэты і чыталі кнігі, мелі залатыя гадзіньнікі і шыкоўныя гарнітуры, модны абутак і капелюшы, у той мясцовасьці (Смалявіччына, якая мяжуе з Барысаўшчынай і Лагойшчынай) было нямала. Такім жа адукаваным селянінам быў і бацька пісьменьніка Івана Сіняўскага, які сябраваў з маім дзедам. Сіняўскі быў нават больш ( Read more... )

( Read more... )

Гэтага "Зінгера" дзед Захар напэўна купіў у Англіі на зваротным шляху з Канады. Была тая швейная прылада галоўнай каштоўнасьцю сям'і, у якой гадавался 8 дзяцей ( Read more... )

( Read more... )